reis met me mee naar de regenboog regenboog ...

toetttttt

lieve allemaal

toettt, terug in de 'echte' wereld; toeterende autos, vieze straten, onwijs veel mensen.. aiai was even wennen vandaag. Ik heb het heel fijn gehad in de Kopan Monnestry! Maar voordat ik daar meer over vertel, heel even terug naar waar ik gebleven was; de laatste dagen bangkok. Na een lange busrit vanuit het zuiden werd ik midden in de nacht gedropt in BKK, maar 'k wist precies waar ik was, tof, begin de stad wel zo'n beetje te kennen!

Uhm (sjee lijkt echt eeuwen geleden, even mijn hersenen kraken) ben een dag naar ayuttaya geweest. Met de trein 2h ten noorden van BKK, een stad met een historical park. Op station ben ik in contact gekomen met 2 leuke jongens en een meid, klikte echt goed. We hebben een fiets gehuurd en gaan met die banaan. Voordat we in het park yelf waren moesten we echter nog een stukje fietsen, en dan niet zoals jeje voorstelt; op een fietspad, nee kriskrossend tussen de auto's op een 3 baans (snel)weg, gekkenwerk maar moet eerlijk bekennen dat die adrealine kick me wel goed deed :). Toffe dingen gezien,lekker gefiets en geklets.

De volgende dag naar de weekendmarkt, wow daar verkopen ze echt alles: van kleding tot keukengerei, meubels, spinnen en slangen en hondjes en katjes in veeeel te kleine hokjes..

En dat was de laatste dag thailand (och en wat mis ik het lekkere eten), in de nacht een taxi genomen naar vliegveld en tja daar is verder niet veel over te vertellen. Behalve dan dat ik inmiddels wel kan zeggen dat m'n vliegangst zo goed als verdwenen is, fijn hoor! Mijzelf onder controle.

Eenmaal in Kathmandu werd ik opgepikt door hostel pickup service (perfect) en wow, wat anders dan thailand! druk, toeterende auto's, vieze straten, vele mensen, starende mannen (echt van top tot teen), mensen die wat van je willen.. nepal krijgt zeker niet het keyword 'relaxed' zoals san en ik thailand omschreven..

Dinsdag afgesproken met bernadette, meid welke ik ontmoet heb tijdens de fair trade cursus. Was leuk en heelijk weer even NL te kunnen spreken. Smiddags naar een van de producenten van abeautifulstory geweest, waarvoor ik sierraden heb 'gesmokkeld' (vriendelijk glimlachen en je komt een eind in deze wereld :)). Tof om te zien. De weg daar naartoe is een verhaal opzich: ik moest een taxi met meter nemen, de chauffeur laten bellen en me laten rijden naar de plek vd producent. Ik een taxi aanhouden en guess what: de meter 'kapot'. (lees taxi als: mini suzuki waarvan alleen het karkas en wat elektriciteitsdraadjes over zijn) Na een onderhandeling, waarbij ik geen idee had wat uberhaupt de afstand zou zijn, gingen we rijden.. naja naar een paar minuten hield de auto ermee op.. hihi hij ging aan wat draden purken maar ik heb mijn kans gegrepen een andere taxi, met meter,aan te houden, gelukt! Ben zo verbaasd, trots, blij met mezelf dat ik om alles (drukte, viezigheid manier van rijden ect) wel kan grinniken!

uhm en verder..

ben ik er met een vriendin van bernadette een paar dagen erop uit geweest; 2 dagen Bhaktapur; heel oud stadje waar we rond hebben gelopen en een papierfabriek hebben bezocht. Sjee voelde echt alsof de tijd terug is gezet; breiende vrouwen op straat, hangende mannen, fietsen en karren volgeladen met zakken rijst ect, houten huizen, onverharde wegen..

Vervolgens met de lokale busnaar nargagot (of zoiets), ook weer een beleving opzich; dat er zoveel mensen en producten in en op de bus kunnen..We hebben een kort wandeling gedaan en de volgende ochtend om 6h de bergentoppen bewonderd, och wat heerlijk in de natuur te zijn! en wat een kracht stralen die bergen toch uit.

mm kort gezegd allemaal

toen bedacht dat ik toch graag een retraite of meditatiewilde gaan doen. 'k wilde voor de vipassana gaan, maar het voelde niet helemaal lekker. Vipassana is heel strikt, 4h op, niet praten, 10 mediteren, blabla. Heb wat mensen ontmoet en ze vertelden me over Kopan.. contact gezocht en er bleek over 1,5dag een cursus te begin.. voelde beter dus spullen gepakt en richting.. Maar er was toch nog een kink in de kabel.. de avond voordat de cursus begon heb ik kennelijk iets gegeten wat niet helemaal jofel was, dus midden in de nacht begon ik me beroerd te voelen (ik weet nu hoe het voelt 'aan de schijt te zijn' wouzers),maar heeft dit iets te betekenen? moet ik niet gaan? Besloten toch te gaan, hopend op een monnikwonderdokter, zoals je in van die tibetaanse films ziet.. maar dat was niet het geval. Ik heb er voor de cursus nog een paar uur geslapen en besloten ervoor te gaan! een paar paracetemol en hupsakee, en wat ben ik blij met deze beslissing. 2 nachten behoorlijk gezweet en eenpaar pillen van een duitse medecursist hielp me erdoor. En zo fascinerend dat je kennelijk best goed kan dealen met pijn (krampen) als je iets graag wil, of als het erger is geweest. Ik deelde mijn kamer met 2 superleuke meiden. Ook de rest van de groep (zon 40 a 50 man) was leuk.

dagschema was alsvolgt; half 6 op, mediteren, ontbijten, teaching, lunch, discussie, teaching, diner en mediteren. Van 9 tot 2 was in stilte, heerlijk! 'k vond de combi van teaching (boeddisme) en mediteren erg tof. Minder goed af gingen de meditaties, oarg mijn benen pijn (interessant hievan was wel weer dat ik tijdens een meditatie echt de pijn heb overwonnen, met als gevolg dat ik vervolgens nauwelijks mee overeind kwam :)).. en al die vizualisaties, ademhalingen ect. Doe mij toch maar ' gewoon' voeten voelen.. Desalnietemin wil ik er graag eenmaal in NL ruimte inbouwen voor een meditatie momentin mijn dagelijks leven.

Wat het boeddisme betreft heb ik nog wel wat vraagteken, naast het feit dat het een soort van levensstijl is, is het toch ook echt een religie, met alle offerings, rituelen ect. En bij rituelen krij ik het gevoel dat het niet meer zuiver is ofzo. Verder weet ik ook niet zo goed wat ik nu van reincarnatie moet denken en dat ieder levend wezen je moeder kan zijn geweest, en je dus voor ieder leven wezen compassie moet voelen, niet mag doden.. included een mug!! Het gegeven over emptyness roept ook wat vragen op, maar de geloofsovertuigingen over compassie en karma, mind vind ik fascinerend! De mind is zo sterk!

weet niet meer precies, maar een paar dagen terug was er een aardbeving in bhutan-oost nepal, wat behoorlijk doordrong tot kathmandu oftewel kopan monestry. Sjee we waren aan het mediteren (over vijanden.. wat wel weer grappig was) en toen begon de aarde ineens te schudden. heel gek, k wist eerst niet wat er aan de hand was. De teacher begon gelijk prayers te zingen, een vrouw sloeg volledig in paniek en de rest bleef beetje verdwaasd zitten. Tot het moment dat het toch wel hevig werd en de teacher riep; out now! en dan ontstaat er toch bij de meeste mensen een soort van paniek (ik moet bekennen dat ik ook niet helemaal kalm was). Naar een paar meter dacht ik; mijn tas.. ik weer terug.. hihi hetgeen wat je als eerste wordr geleerd bij brand of wat dan ook, niet te doen.. hoezo attachment (teveel waarde hechten aan spullen). Eenmaal buiten hoorde we gillend kathmandu, mijn hart veroorzaakte een innerlijke aardbeving :). Wel mooi dat het de groep nog hechter maakt en dat de lessen over, impermanence, dood.. gelijk in 'praktijk' werden gebracht. Bijzondere ervaring!

de laatste 2 dagen van de cursus waren in volledige stilte, had ik erg zinin, maar viel me toch zwaarder dan gedacht; De eerste dag was heerlijk, maar de tweede dag was ik een beetje de weg kwijt; zo moe van al het denken het mindwerk, het engels luisteren, het proberen te mediteren, het onder ogen zien van imprints, alles proberen een plek te geven. wilde niet meer voor en achteruit. Maar het is maar een dag, dus de volgende dag fijn geklets en besloten met 2 mensen een trekking te gaan doen als we 'klaar' zijn. Oarg even wat fysieke uitputting ipv mentale uitputting en zitten..

Dus dat is hoe het er nu voor staat. Morgen om 6h de bus, 10h rijden, dan de volgende dag starten met 3 dgn op en 2 af ofzo, heelijkwandelen enfrisse lucht inhaleren. Dus nu naar bed want ben behoorlijk moe. De fotos moet ik jullie dus nog even onthouden.. komen over een weekje ofzo.

Voor nu dus een knuffel, slaap zacht en tot de volgende keer maar weer!

Reacties

Reacties

Papa

Dag lieverd,

Samen met mama gelezen, gegrinnikt, wat schrijf je toch geweldig leuk!
Nog vele fijne dagen wow, wat maak jij wat mee.
Veel intense momenten gewenst.

Dikke kus.

Corrie

Hoi lieve Eef,

Bijzonder verhaal weer. Erg leuk om te lezen! En wat klnk je sterk! Zo anders dan op Koh Phi Phi. Deze reis doet je blijkbaar erg goed! Goed om te lezen.
X

Hendrike

Lieverd, wat een belevenissen weer allemaal! Heerlijk om nu fijne mensen tegen te komen met wie het klikt en met wie je leuke dingen doet. Tof! En ik vind het zo mooi hoe je vertelt over wat je wel raakt en waar je minder mee kan. Leuk om te lezen.. stukje jou, geef je ons.

Geef je een dikke knuffel in gedachten!!! (en heel veel kussen ook)

Hendrike

Kim

Hoi Evelien,

tjee, wat een bijzondere dingen maak je daar mee, zeg! Klinkt allemaal erg indrukwekkend, en wat een contrasten; stilte en gezelligheid, mentale en fysieke inspanning... Ben benieuwd hoe de trekking zal zijn!
Heel veel plezier!
veel liefs, Kim

Pieter

Enjoy de fysieke inspanning na de geestelijke. Benieuwd welke je uiteindelijk als meest vermoeiend zal ervaren!

Veel plezier en mooie ervaringen gewenst op het 'derde deel' van je reis!

Marleen

Boeiend varhaal. Wat doe je mooie, spannende, avontuurlijke dingen!!

X Marleen

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!