haloa!!

Inmiddels vanuit Pokara, waar vanuit de trekking gaat beginnen. Maandag voor 18 dagen de bergen in, 'k heb er erg veel zinin!!

De vorige keer vertelde ik dat ik een korte trekking ging doen met een aantal mensen van o.a. de Kopan cursus; Kathrin (met wie ik de laatste dagen in Kathmandu heb gegeten, koffie gedronken, gewandeld.. erg leuk), James, Luciel en haar vriend en een vriendin = 6 in totaal.

Wij; k, j en ik zouden de korte versie doen; 3 dagen op en 2 af. De anderen zijn verder gelopen.. iets voor volgend jaar .. pap? :)

Het avontuur begon za ochtend 7h, de bus. We hadden plaatsen helemaal achterin en oarg sinds de eerste minuut was het niet te harden. Ik dacht; ik ga dit echt geen 10h volhouden. Onwijs veel hobbels en bochten. Voor mijn gevoel vloog ik soms 1m de lucht in en belande op een keiharde stoel. De dagen erna moest ik dus ook voorzichtig gaan zitten.. Maar los van die hobbels.. de bochten.. na paar miniuten (ongetwijfeld langer)begon het meisje naar james te kotsen en na halfuurtje ookKathrin. James en kath gingen op de bus zitten en ik dacht; mooi de 'ruimte'. Maar nee hoor er stapte een nepalees gezin in en zo zat ik geklemd. Met als voordeel dat je niet meer de lucht in gaat bij een hobbel. Na de eerst stop ben ik(en de rest) ook het dak op gegaan. Zittend op stalen spijlen met daarop je tas, vasthouden aan een reling en zorgen dat je op tijd bukt voor alle takken. Ik heb een of andere vrucht een kopstoot gegeven :). Maar wat fantastisch was het bovenop; frisse lucht, fantastisch uitzicht en veel minder last vd bochten en hobbels. Af en toe wel spannend als de bus heen en weer schut en jij uitizcht hebt op het ravijn...

Toen werd verzocht een stuk te lopen naar de andere bus.. naja truck. Staand achterin, vasthouden aan de spijlen boven me. Ik stond boven/op/in een krat met kippen (volgens mij meer dood dan levend) en ohh stinken jonge! Daarna weer lopen en nieuwe bus, wij weer op het dak, fijn, tot het moment dat het begon te regenen en er een nieuwe lading mensen bij kwam. Opzich nog niet zo'n verkeerde combinatie want ik lag half onder een aantal jongens dus alleen mijn onderbenen en hoofd was nat. Rond uur of 6 stopte de bus en constateerde dat er een nieuwe landslide was, dus het laatste stuk moesten we lopen. Met onze zaklicht op hoofd, klauterend door de regen ofzoek naar het dorpje, en jawel gevonden. Met warme douche.. ja=nee weet ik inmiddels, dus naja ach.

De volgende dag op en helaas weer regen, toch gegaan. Kath en ik belande voorop en merkten dat we echt hetzelfde tempo/doorgaan gevoel hebben, fijn. Door het bos, mooi hoor, sprookjesachtig. Rond uur of 5 kwamen we bij een guesthouse in de middle of nowhere, maar erg leuk. Klein hutje met kachel in het midden waar de wandelaars eten nuttigen en om 9h richting bed vertrekken. Prima; donker en moe.

Volgende dag weer keiharde regen, eerst nog gewacht maar kath en ik wilden wel en ook de vriend van.. James was ziek dus bleef achter. Als snel waren kath en ik met z'n 2-en, en ooh wat hebben we gebuffeld. We noemden onszelf soldiers. Er waren behoorlijk wat landslides, bij de eerste kwamen we een man met kinderen tegen. Zij durfden het niet aan, half uur gewcht en toen gegaan. De man gaf ook ons een hand, tof. Bij de tweede landslide kwamen een spaans stel terug maar kath en ik wilden verder. We zijn gaan kijken en toen ineens kwam daar onze reddende engel; de soldaat van het checkpoint. Zo lief hij stond in het water/op een boom om ons te voorzien van een hand. Yes!! inmiddels maakte het ook niet meer uit of onze schoenen nat werden/waren of niet, we waren al doorweekt. Toen de derde waar we weer een of andere guide tegen het lijf liepen. Oh en toen waren we in langtang, fantastische omgeving waar nu met de regen opzicht niet heel veel van de zien was. Allemaal Tibetaanse families die daar een guesthouse runnen. We hadden een fijne gevonden, ijijskoud 'gedouched'en toen tussen zus, en moeder en vrouw naast (zeg maar gerust op/in) de kachel.. mmmlekker warm.

Oh en de volgende dag.... we werden gewekt door de zon! wat geweldig uitzicht!!! tussen de bergen met uitzicht op de echte besneeuwde pieken!! Ontbeten in de zon, kleren drogend in de zon en op naar het laatste dorpje. Wat heerlijk was het. Onderweg een aantal Israeliers tegen gekomen waar we de rest vd tijd mee hebben doorgebracht. Perfect want zij hebben gezorgd voor een goedkoop hostel en eten. Schijn baar staan ze daar om bekend.. Het was een korte wandeling dus zijn vanuit daar nog naar een viewpoint gelopen, almetal vermoedelijk 4000m hoog!!!

oh grappig was nog dat in het hostel; k wilde een douche nemen, moest eerst de ezel uit de ' douche' worden gehaald, mmm rook ook zo lekker hihi. Bizar hoe de mensen/kinderen met de kou omgaan.. ze hebben danook rood/paarse wangetjes, kou? Ik lag met thermo en flees onder de deken te bibberen. Maar als je dan opstaat, zo vers en fris de lucht, heerlijk. En ook opmerkzaam datik zonder enige moeite touwbruggen welke xmeters boven een rivier hangen heb belopen, geweldig!

In 2 dagen terug, vooral de 2e dag weer gebuffeld om een zo kort mogelijke busreis te hebben... hoewel ik wel weer genoten heb van zittend op het dak. Dit keer met een geit tegen me aan, waarvan af en toe de horens me te pakken hadden. Ach de gewoonste zaak vd wereld..:) Halverwege een lekke band en vraag me niet waar, hoe en wie deze heeft verwisseld. Ik moest aan papa denken, ongetwijfeld grinnikend (of ermee bemoeiend als techneut).

James hebben we die avond in Kathm gezien en ook de rest zijn we weer tegen het lijf gelopen.

Mooi avontuur met fijne mensen.

voor nu dus een tijdje stil rondom mij. Oh niet te vergeten, ik heb besloten mijn reis te verlengen. Weet nog niet precies wanneer terug, vermoedelijk 2 dec en anders een week later. Ik ga een bezoek brengen aan maleisie en klein beetj india, zoals het plan nu is. Maar goed, eerst de bergen 'overleven'.

lieve allemaal, tot de volgende keer maar weer!

ps. fotos komen als het goed is strakjens of morg ofzo..