namaste, hallo,

sjee, wat gaat de tijd toch snel... zo werdik 4 maand geleden uitgezwaaid op schiphol, en nu, (inmiddels een paar dagen geleden), alweer opgewacht. Ik blijf het onvoorstelbaar vinden! Ook hoe snel, gemakkelijk een mens kan wennen, fijn, maar toch ook een soort van jammer ofzo. Wil de 4 maanden zo graag vasthouden, maar goed weet ook dat 'vasthouden' niet de juiste manier is en wellicht een vlucht van de realiteit (wat dat dan ook moge zijn..)?

Heb vertrouwen.. dat brengt me bij één van mijn conclusies. Wat ik (soms achteraf) zó sterk heb gevoeld is het feit dat het altijd wel goed komt. En het klinkt als een dooddoener, maar voelt verreweg van. Zo zonder angst en zorgen (..over de dag van morgen..) pakte alles goed uit. Alles (de contacten, de acties en ook de dingen die misgingen uiteraard) paste zo goed in elkaar!! Dat gaf vertrouwen en maakte me zo sterk en vrij voelen!

Zo paste ook de laatste paar dagen India zo goed..; blij dat ik Jaipur en Agra heb aangedaan. Indiase treinreizen meegemaakt; tussen de starende of snurkende (argg) locals, nog weer diverse 'testen' mbt contact tussen mij en Indiers wat is geeindigd in een leuk etentje en 2 liefdes aanzoeken

Terug naar daar?? Ik sluit niets uit; heerlijk eten en daldeen in Thailand, wandelen/klimmen in Nepal, duiken in Maleisie envan noord naar zuiddoor India.

Maar goed, daar steekt de realiteit de kop weer op. Eerst de kunst om de verworven conclusies en ervaringen uit te leven (en geld te verdienen) in het mooie maar snelle, héérlijk ruikende (van de natuur en de verzorgde mensen)Nederland. Ennuh mocht er iemand een huisje of baan over hebben, is sta ervoor open..

lieve allemaal, dank voor álle support !!!!!!!!!!!!!!!!!!!