reis met me mee naar de regenboog regenboog ...

uhm deel 2?

sawadee!!

Allereerst wat heerlijk al die leuke reacties! Daar kan ik goed op teren. Oke wat is er gebeurt in deel 2 ... trommel.. Zoals gezegd heb ik de bus gepakt naar cambodja. Ik had een visum in Thailand bij een bureautje geregeld en daar ook transport. Voelde goed, tot op het moment dat ik van loes een berichtje kreeg (geheel goed bedoeld natuurlijk) dat ik niet in zee moest gaan met van die thaise bureautjes .. aiaia. Naja loslaten en maar gewoon het goede ervan hopen. Dus zo zat ik in m'n uppie sochtend vroeg te wachten.. hij kwam heel laat en er was niemand anders in het busje (waarvan ik dacht dat het gewoon een grote bus vol met mensen zou zijn) Shit werd beetje zenuwachtig.. gelukkig werden er relatief snel andere mensen opgepikt.. Bij de grens ging het goed, wel weer beetje zenuwachitg gedoe waardoor ik vergat mijn paspoort in ontvangst te nemen bij de checkbali aiaia. Heb maar gegrapt dat ik voor altijd in cambodja wil blijven

Undecided
.

In de bus zat ik naast een chinees meisje wel relaxed leek, behoorlijk op haarzelf. Heb haar aangesproken en was leuk even. Ze vertelde me een goed hostel in siem reap, yes, ze is zelfs met me meegelopen, perfect!

De volgende dag bedacht een fiets te huren en het ankorwat gebied af te fietsen. Op een scharminkel van een fiets uiteindelijk van 10 tot 8h gefietst.. (en dat heb ik gevoeld in mijn bovenbenen de volgende dag..) maar goed, dat voelde echt vrij! heerlijk de wind door mijn haar, tussen de tempels en rijstvelden. Moet wel eerlijk bekennen dat ik het ook niet erg had gevonden als er wat gezelsschap bij me was geweest, en dat is niet de enige keer geweest, maar goed desalnietemin een goede dag. Wat ook tof was ik dat ik smiddags voorbij de toeristen eettenten een ander klein tentje heb opgezocht en aan de praat raakte met een thais meisje, leuk. En zoals san en ik ookal merkten, fascinerend, dat als er eenmaal blanken ergens zitten, komen er meer ('k had een gratis maaltijd moeten vragen :)). Tegen een uur of 5 merkte ik dat ik nog lang niet aan het eind was, en het vermoedelijk een keer donker zou worden. En jahoor.. fietste ik daar in m'n uppie zonder licht.. arg voelde me wel heel even stom en ' banging' maar werd door menig scooter met jongens ingehaald die niets om te gaven (mmmm of dat nou zo'n goed teken is:)). De angst losgelaten maar wel keihard doorgefiets. En wat betreft dat lciht.. geen politieagent die erom maalt. Tof! savonds nog wat gegeten, tussen andere mensen op straat ingepropt en gekletst met spaans stel. Wel leuk. We kregen het over de kinderen die daar vanalles proberen te verkopen. Oh ja dat had ik nog niet gezegd; groot verschil met thailand is het getrek van de mensen; al die vrouwen die roepen miss miss, en van ver al. Ik werd er echt niet goed van; als ik iets wil dan vraag ik het wel...! Vervelende ook dat 'k ze dan ga negeren of beetje bot doe, wat ook weer rot voelt. Maar goed, die kinderen vind ik nog lastiger. Het spaanse stel had schriften gekocht en ging dit uitdelen (ipv geld geven). En jahoor binnen mum van tijd een enorme groep kinderen om ons heen. En ik maar punten slijpen van de potloden.. Sindsdien heb ik ze een stuk springroll of koekje gegeven wat ik toch niet alleen op kon. Trouwens nog heel even over Ankorwat, vond het mooi, sommige 'gebouwen' meer dan andere. Wat ik ook fascinerend vond is dat ik op gegeen moment bij tempel was in constructie. Hieromheen stonden dus allerlei steigers ect. en die combi tussen oud en nieuw, staal en steen, kleur en... grappig, bevestigd dus wel weer het feit dat ik van vorm houd (meer dan van geschiedenis ..

Wink
)

2e dag een jongen ontmoet en daar de hele dag mee opgetrokken, we hebben ons door een soor tuktuk laten rijden naar allerlei plekken, best relaxed. Savonds met hem en zijn vriend een feestje gevierd.. ah welkome afleiding, leuk!

derde dag naar een handcraftscool geweest; school waarbij ze kanslose kinderen opleiden.. erg tof om te zien!!!!

Dag 4 weer terug naar thailand, richting ko phphi waar huib en cor zaten. De reis terug ging perfect, wat me positief stemde!! De info dit ik ooit in BKK had verzameld over bussen ect kon ik uitermate goed gebruiken, mooi is dat dat alle info uiteindelijk wel weer tot z'n recht komt. Zelf 1h voor tijd kon ik nog de bus naar krabi pakken. En een relaxde bus dat het was!! In krabi ontbeten; soort van rijst met zoet kokosgoedje, lekker en weer tof om echt tussen de 'dagelijks levende thai' te zitten. De boot genomen en jahoor wie stonden daar op de kade me op te wachten.. fantastisch!

Hostel gezocht en nog even op het strand gehangen.. en wel voor het laatst want daarna begon het regenweer. Nee geen moesson, echt de hele dag door. Dat (o.a.) bracht me in dippige stemming. Voelde me echt alleen, ondanks dus het feit dat cor en huib.. Of naja misschien niet zozeer alleen zijn, maar dat gedoe met contact maken zat (zit) me hoog. Ben toch wel veel bezig me wie er alleen reizen, of ik ze aan moet spreken, of ik dat wil blabbla zeer vermoeiend. Ondertussen merk ik ook wel weer dat als ik iets onderneem ik dan altijd wel aan de praat raak met iemand, hoe kort of lang ook. En ik merk ook dat ik wel goed alleen kan zijn, alleen mijn egootje niet.. Het nadeel alleen is het 'gebrek aan' diepgang of echte vreugde, welke ik wel met jullie deel

Laughing
(goede bevestiging)!

Oh weer lang verhaal.. uhm na kophiphi naar Ao nang/railey. Eerste paar dagen ook alleen maar regen gehad, argg wat kan je nou aan het strand met regen? Gelukkig had ik iets gelezen over een mooie tempel 8km verderop. Met een stel engelse een taxi gedeeld en wat was ik blij. Er was een buddha geplaatst op een heuvel.. 1237 tredes hoog. Oag, waar is die conditie gebleven? Prachtig wel de samenhorigheid tussen de mensen die het aangaan; keep going, almost there..! En bovenop, heerlijke wind en een fantastisch uitzicht lopen op blote voetjes naast een enorme gouden buddha!

Gister voor 't eerst weer mooi en je raadt het, verbrand als een (gekookte)garnaal.. Vandaag een eilandentrip gedaan en gesnorkeld, leuk. Onwijs mooie stranden!! (denk toch haast dat ze nog mooier worden wanneer je er met een fijn iemand bent, maar goed, dan heb ik mijzelf :)) Voor het eerst een NL stel ontmoet en nog een maileisische vrouw gesproken die totaal verbijsterd was (dat ik 29 ben ipv 20.. arg iedereen denkt dat ik 20 ben (of de dochter van sandra oudejans :)) en dat ik alleen reis; houd je dan niet van groepen of familie (lekker ongenuanceerd.. achja cultuur heetdat)?? ik hoorde mijzelf zeggen dat m'n vrienden en familie idd wel beetje mis..

En lat lijkt een mooie afsluiter voor vandaag.. morg de bus naar BKK van waaruit ik zondagnacht naar nepal vlieg.

.. to be continued ..

vele kusjes

e

Reacties

Reacties

Rene

Ha Evelien,

Goed om van je te horen en dat je ons mist! Dat is wederzijds.
Heerlijk om te lezen wat je allemaal meemaakt en welke initiatieven je neemt: het klinkt paradijselijk, duurzaam (ook al breken die potloodpunten weer af uiteindelijk)en puur.
Veel plezier in Nepal (on top of the world): ik ben benieuwd naar het uitzicht!

Groetjes, René

Bouke

He Eef!

Erg fijn om te horen dat je het zo naar je zin hebt. Het water loopt me in de mond door al dat lekere eten! (behalve miss piggy op de markt).
Geniet van Nepal, maar dat ga je zeker doen. (check je mail nog even ivm wat leuke hostels).

Ciao, Bouke

Pieter

Wederom een mooi verhaal.

Fijn om te lezen dat je nu echt een het reizen bent; met alle voor- en nadelen; up- en downs! Ja, reizen is echt wat anders dan vakantie vieren !!

Benieuwd naar de reiservaringen uit Nepal!

Groetjes!

Pieter

willemijn

Lieve Eveline,

Elke dag weer nieuwe plekken en mensen ontmoeten. Kan me voorstellen dat dat soms een beetje 'hapsnap' kan aanvoelen. Als je straks terugkijkt op je avontuur dan zullen er een paar bijzondere ontmoetingen en hoogtepunten tussen zitten die je je levenlang zullen bijblijven. En alles wat daar tussenin zit: lekker van genieten en go with the flow!

Liefs uit Utrecht van Willemijn en Joost

Jeannette

Lieve Eveline

Wat een prachtige foto's met geestige commentaren!
Zo ontdek ik weer ongekende talenten van je.
Ik vind het ook heerlijk je reisverslag te lezen, met je mee te leven en er zelf ook weer een beetje te zijn.
En nu gaat er weer een hele nieuwe wereld voor je open in Nepal! Ben zo benieuwd naar je ervaringen...

Warme hug
Jeannette

sandra

Wat??? zie ik er zo oud uit???? Veel plezier nog! groetjes Sandra, je 'mama'!!!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!